Heading Back Up
Door: Wouter
Blijf op de hoogte en volg Wouter
19 November 2014 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Na het vertrek uit Queenstown vervolgde mijn weg naar Milford Sound. Een magisch gebied, een gebied waar onder andere de omgeving in Avatar op gebaseerd is. Na een cruise door dit gebied overnachtte ik in Gunn's Camp - een kamp in the middle of nowhere zonder elektriciteit en telefoonbereik. Het voelde soms even als korfbalkamp, met z'n allen om een kampvuur gezellig praten met elkaar in plaats van smartphones en iPads op schoot.
Maandag maakte ik de overtocht naar Stewart Island. Nieuw Zeeland heeft een aantal natuurlijke afweermechanismen tegen toeristen. Op het zuideiland zijn dat de sand flies die je maar al te graag lek prikken. Op Stewart Island komt daar het wisselvallige weer bij. Het is niet gek om daar vier seizoenen in een uur tegen te komen - en dat heb ik ook ervaren.
Stewart Island is grotendeels regenwoud, en de meeste van de 400 inwoners vind je in Oban. Er zijn gigantisch veel diersoorten, van honderden soorten vogels tot zeehonden en pinguïns. In de vier dagen op Stewart Island heb ik een wilde kiwi gespot - wat nog een beste uitdaging is aangezien ze alleen 's nachts tevoorschijn komen - en heel veel papegaaien gezien. De plaatselijke papegaai, een Kaka, is helemaal niet bang voor mensen (die hebben namelijk eten). Dit zorgt ervoor dat er mooie close up foto's te maken zijn. Eén Kaka sprong zelfs een keer op mijn uitgestrekte arm om daar even te chillen. Al met al een heel bijzonder eiland.
Na het bezoek aan het meest zuiderlijke punt in Nieuw Zeeland ging vanaf hier de weg weer beginnen naar boven. Via Queenstown belandde ik zondag in Mt Cook Village. Een paar hostels en hotels gelegen aan de voet van de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Dit leverde mooie foto's op.
Na Mt Cook vervolgde de weg naar het noorden, om via Rangitata in Christchurch aan te komen. Christchurch is de op een na grootste stad van Nieuw Zeeland, maar door de aardbevingen in februari 2011 is de bijnaam van de stad veranderd van Garden City naar Quake City. Het centrum Christchurch is vrijwel een grote bouwplaats met overal graafmachines en hijskranen. Een van de weinige plaatsen in de wereld waar je een stad gebouwd kan zien worden.
Het is erg indrukwekkend om door Christchurch heen te lopen. Er staan nog veel ingestorte gebouwen en overal wordt er gebouwd of gesloopt. De hele stad staat in het teken van een nieuwe start, de toekomst, maar ook herdenkingen. In het enorme park van Christchurch staat op elk bankje de naam en een persoonlijke tekst van mensen die zijn omgekomen bij de aardbevingen. Er zijn winkels, cafés en banken in zeecontainers omdat de gebouwen nog niet veilig of klaar zijn.
Nog twee weken voor ik weer vertrek uit dit prachtige land. Nog twee weken genieten dus!
Maandag maakte ik de overtocht naar Stewart Island. Nieuw Zeeland heeft een aantal natuurlijke afweermechanismen tegen toeristen. Op het zuideiland zijn dat de sand flies die je maar al te graag lek prikken. Op Stewart Island komt daar het wisselvallige weer bij. Het is niet gek om daar vier seizoenen in een uur tegen te komen - en dat heb ik ook ervaren.
Stewart Island is grotendeels regenwoud, en de meeste van de 400 inwoners vind je in Oban. Er zijn gigantisch veel diersoorten, van honderden soorten vogels tot zeehonden en pinguïns. In de vier dagen op Stewart Island heb ik een wilde kiwi gespot - wat nog een beste uitdaging is aangezien ze alleen 's nachts tevoorschijn komen - en heel veel papegaaien gezien. De plaatselijke papegaai, een Kaka, is helemaal niet bang voor mensen (die hebben namelijk eten). Dit zorgt ervoor dat er mooie close up foto's te maken zijn. Eén Kaka sprong zelfs een keer op mijn uitgestrekte arm om daar even te chillen. Al met al een heel bijzonder eiland.
Na het bezoek aan het meest zuiderlijke punt in Nieuw Zeeland ging vanaf hier de weg weer beginnen naar boven. Via Queenstown belandde ik zondag in Mt Cook Village. Een paar hostels en hotels gelegen aan de voet van de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Dit leverde mooie foto's op.
Na Mt Cook vervolgde de weg naar het noorden, om via Rangitata in Christchurch aan te komen. Christchurch is de op een na grootste stad van Nieuw Zeeland, maar door de aardbevingen in februari 2011 is de bijnaam van de stad veranderd van Garden City naar Quake City. Het centrum Christchurch is vrijwel een grote bouwplaats met overal graafmachines en hijskranen. Een van de weinige plaatsen in de wereld waar je een stad gebouwd kan zien worden.
Het is erg indrukwekkend om door Christchurch heen te lopen. Er staan nog veel ingestorte gebouwen en overal wordt er gebouwd of gesloopt. De hele stad staat in het teken van een nieuwe start, de toekomst, maar ook herdenkingen. In het enorme park van Christchurch staat op elk bankje de naam en een persoonlijke tekst van mensen die zijn omgekomen bij de aardbevingen. Er zijn winkels, cafés en banken in zeecontainers omdat de gebouwen nog niet veilig of klaar zijn.
Nog twee weken voor ik weer vertrek uit dit prachtige land. Nog twee weken genieten dus!
-
19 November 2014 - 07:54
Martin:
Leuk man!! Maar goed dat je niet allergisch bent voor kiwi's.. -
19 November 2014 - 08:29
Rex En Ria:
Wat zal jouw hoofd intussen vol zitten van alle indrukken. Daarna nog tijden rust nodig om alles te verwerken??? -
19 November 2014 - 12:06
Jurgen Van Katwijk:
Top man! Ook leuk om al die verschillende diersoorten te zien -
19 November 2014 - 16:42
Henk:
Hé Wout, goed weer even wat te lezen. Wat een prachtig land heb je uitgezocht.
We zijn gelukkig via al je foto's al een eerste indruk aan het krijgen en daar komen
Straks alle verhalen bij. Kan niet wachten. Geniet nog even van alle indrukken en
Good Luck heading back up. Groetjes, papa -
19 November 2014 - 20:45
Aaltje:
Prachtige foto's Wout, indrukwekkende natuur daar!
Geniet er nog maar even volop van, vooral van het zomerse weer :)
Hier hebben we de kachel al weer aan....
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
